naczyniowe
Encyklopedia PWN
wyroby ceramiczne z wypalonej gliny, zawierające 30–60% fazy szklistej, 15–30% fazy krystalicznej — mullit (3Al2O3· 2SiO2) oraz do 6% drobnych porów, mają resztki nieprzereagowanej krzemionki (SiO2) i niecałkowicie rozłożonej gliny;
bot. jeden z 3 podstawowych typów organów roślin naczyniowych (obok łodygi i liści), zwykle umocowujący roślinę w podłożu i pobierający zeń wodę i sole mineralne;
medtekstylia
pot. tekstylia stosowane jako wyroby higieniczne (np.: ręczniki, przeciwalergiczna bielizna pościelowa), sanitarne (wata, gaza, bandaże, materace przeciwodleżynowe), wspomagające leczenie (np. bandaże elastyczne) lub używane w chirurgii (nici chirurgiczne, implanty — np. protezy naczyniowe).
[łac.],
botanik;
naczynia, tracheje,
bot. słupy martwych komórek, zw. członami naczyń (naczyniowe elementy roślin), których ściany poprzeczne zanikły;
bot. jeden z objawów chorób roślin, polegający na zamieraniu komórek, tkanek lub pewnych części organów roślin;